Bir ramazan hatırası
-------
yılın en sevdiğim zamanı….
ne güzel günlerdi…
hatırlıyorum dokuz
yaşındaydım,ve yaşadığım hayal kırıklığı,
annem kuran okuyordu babamda kendi kuranını okuyordu
kardeşimde….ama hepsi aynı cümleleri okuyordu neden?! Anlayamamıştım.
Fark ettim ki sadece ben Kuran okuyamıyorum.
Kendimi dışlanmış hissettim.
Sonra anneme :Kuran okumama yardım edip edemeyeceğini sordum
Her gün 15 dk kuran harflerine çalıştık, Oruç zor sanıyordum
ama dinleyerek Kuran öğrenmek ne kadar zormuş!!! Harfler
değişik ve üstelik sağdan sola doğru okunuyor,bir çok kez ümidimi kestim
bırakmak istedim çünkü hergün böyle olması çok yorucuydu.
Herkes kolayca okuyor ben okuyamıyordum sinir bozucuydu.
Fakat annem çok sabırlıydı,babam ve kardeşimde beni cesaretlendirdi,
bu yüzden devam ettim.
Nihayet Ramazan ayının sonuna doğru Kurandan kısa sureleri
okumaya başladım.Gerçekten güzel seslerdi.Ve ailem bana özel bir hediye verdi,
böylece o ramazan unutulmaz bir anı oldu.
Sizde aşağıya yorum olarak bir ramazan anısı yazar mısınız?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder